เสื้อผ้าเป็นสื่อกลางที่เปิดเผยและปกป้องของศิลปิน

“Welcome Back, Boo” นิทรรศการเดี่ยวครั้งแรกของซามูเอล ซุน ศิลปินชาวสิงคโปร์ นำเสนอผลงานชุดใหม่ที่สร้างสรรค์ขึ้นตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา ซุนเป็นที่รู้จักจากภาษาทัศนศิลป์ที่เต็มไปด้วยรายละเอียด โดยอาศัยพื้นฐานจากแฟชั่นในการสร้างสรรค์ผลงานที่ตั้งคำถามถึงอัตลักษณ์ ความทรงจำ และวัตถุสัมผัส ผ่านพื้นผิวที่ซับซ้อน นิทรรศการสะท้อนให้เห็นถึงบทบาทของเครื่องแต่งกายและเครื่องประดับในฐานะทั้งเกราะป้องกันและเครื่องมือแสดงออก ณ ริชาร์ด โคห์ ไฟน์ อาร์ต สิงค์โปร์ ระหว่างวันที่ 24 พฤษภาคม – 14 มิถุนายน 2568

องค์ประกอบสำคัญของผลงานชุดนี้คือพื้นผิวที่เลียนแบบงานทอ การจัดวางผ้าเป็นชั้น ๆ ราวกับเป็นผิวหนังชั้นที่สอง องค์ประกอบประติมากรรมเหล่านี้สะท้อนการสำรวจอย่างต่อเนื่องของศิลปินเกี่ยวกับเสื้อผ้าในฐานะสื่อกลางของตัวตน ที่เปิดเผยและปกป้องในเวลาเดียวกัน ความตึงเครียดระหว่างการปกปิดและเปิดเผยนั้นเห็นได้อย่างชัดเจน ขณะที่การประดับประดาตกแต่งกลายเป็นกลยุทธ์ในการรักษาเรื่องราวส่วนตัวพร้อมกับการแสดงออกถึงความเป็นปัจเจก

แต่ละชิ้นงานถูกสร้างขึ้นอย่างประณีตด้วยการผสมผสานระหว่างริบบิ้นเคลือบโลหะสังเคราะห์และวัสดุธรรมชาติ เช่น ผ้าฝ้ายและขนสัตว์ ซุนใช้เทคนิคการจับจีบด้วยจักรเย็บผ้าอย่างละเอียดอ่อนในการกำหนดรูปทรงของแต่ละเส้น ก่อนจะประกอบเข้ากับแผ่นผ้าหรือฐานไม้ จากนั้นจึงสร้างลวดลายด้วยการคอลลาจ รีดทับ แยกส่วน และจัดองค์ประกอบใหม่จนเกิดเป็นผลงานที่เต็มไปด้วยเนื้อสัมผัสและความหลากหลายทางรูปแบบ แผ่นไม้ ซึ่งมักเป็นไม้อัดเบิร์ชหรือไม้อัดหลากชนิด ได้รับการเคลือบ ทาสี และผสานเข้ากับโครงสร้างผ้าอย่างแนบเนียน รวมเอาโครงสร้างและการประดับตกแต่งเข้าไว้ด้วยกัน

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *